Vrolijke kerst in de Vissershavenstraat

Ze krijgen zelf ook lichtjes in hun ogen als ze naar de lampjes in de boom kijken: Clazien en Teun, hun dochter Lucienne, en buurvrouwen Annie, Marijke en Bep. “Het is voor het eerst dat hier een kerstboom staat, ja toch, Annie?” vraagt Clazien aan haar buurvrouw. Annie knikt: “Dat klopt. Ik woon hier nu 23 jaar en het is hier nooit eerder versierd geweest met kerst.”

Mét versiering

Clazien kreeg het idee voor de boom. “Ik had bij Laag Lindoduin, de flat op de Westduinweg, gezien dat ze de hal hadden versierd. Toen zei ik tegen mijn dochter: dat zou hier ook leuk zijn.” Dochter Lucienne valt haar bij: “Ja, en toen zeiden we: zouden we Staedion eens vragen of we een kerstboom kunnen krijgen?” Clazien vervolgt: “Lucienne had al gemaild voordat ik het in de gaten had. En de volgende dag kwam er al antwoord: het kon. We kregen budget en mochten zelf een boom gaan kopen, met versiering erbij.”

Als het woord versiering valt, beginnen ze allemaal heel hard te lachen. Clazien: “We gingen naar de bouwmarkt en kwamen erachter dat de boom daar maar één euro kostte. Geweldig! Konden we ook nog mooie versieringen kopen. Toen ik later het bonnetje aan de dame van Staedion gaf, zei ze: ik mis de boom! Nee hoor, zei ik, die was maar een eurootje, hahaha!” Ze hebben smaakvol geshopt, met kerstig goud en rood, en het is ook slim opgelost met de lichtjes. Bep vertelt: “De stroom komt bij mij vandaan. Kijk maar, daar loopt het draadje onder de deur door. Mooi hoor, die boom, en voor het eerst sinds ik hier woon. En dat is vanaf het begin van de flat, al 32 jaar.”

Kerstborrel

Van het versieren hebben ze een kerstborrel gemaakt. Annie vertelt: “Clazien had lekkere koffie meegebracht en ik heb er later een wijntje bijgehaald. We zijn er een paar uur mee bezig geweest. Hartstikke leuk. Marijke en Bep kwamen er ook gezellig bij. En er kwamen steeds buren voorbij, die bleven ook even hangen. Het is echt fijn dat het hier een beetje aangekleed is.” Clazien knikt en zegt: “Met corona is het toch allemaal moeilijker. Hier op het bankje in de hal zitten altijd mensen en met 60 flats is het voortdurend een komen en gaan. Dan is een beetje sfeer heel welkom.”

Toekomst

Clazien is nog niet uitgepraat of er stapt een echtpaar uit de lift: meneer en mevrouw Willems. Ze kijken vrolijk de gang in. “Ik vind het schitterend, die boom, heel mooi,” zegt meneer Willems. En daarna lopen ook andere buren voorbij en iedereen is enthousiast. “Heel gezellig,” klinkt het instemmend. Al die waardering heeft Clazien op een idee gebracht. “In de toekomst zou ik de hal wel voor vast willen aankleden. Daar moeten we eens over nadenken, wat er dan kan komen. Misschien een schildering.” Lucienne: “Of een plantenbak. Pa heeft ook plantjes op het balkon, die vindt het misschien leuk om bij te houden. Dat komt wel goed.” Ze gaan samen vast nog een kerstborrel organiseren om een plannetje te smeden…