Scheveningse zeegezichten in Escamps complex

“Als de deuren van de lift opengaan, heb ik een prachtig zicht: de zon op het water boven de Havenhoofden.” Kees van de 5e verdieping glundert. “Op elke verdieping is een schilderij van Scheveningen te zien. Die Scheveningse taferelen waren mijn idee. Ik kende de schilder, die komt er vandaan en wilde ze graag maken. Veel flatbewoners vinden ze mooi, zeker de bewoners met Scheveningse wortels, en die zijn er nogal wat. Maar ik geniet er ook enorm van, al ben ik in Rotterdam geboren. Ik kom heel vaak in Scheveningen.”

Lege gangen

De schilderingen zijn een cadeautje van Staedion aan de bewoners. Die hebben namelijk een poos geleden afscheid moeten nemen van alle aankleding in de gangen. Het was niet brandveilig, vertelt de vroegere wijkbeheerder Sandra. “Tafeltjes met nepbloemen, snuisterijtjes, heel gezellig. Maar als er brand uitbreekt, is zijn die dingen heel gevaarlijk in de gangen. De mensen hadden er moeite mee dat alles weg moest. En om weer leven in de flat te brengen, zijn er nu de schilderingen.”

Extra dingen

Het is woensdagmiddag 10 april en de schilderijen in de flat aan de Nieuwendamlaan worden feestelijk onthuld. Er is een praatje, er is een haringkar, en kunstschilder Cor Wakum is er natuurlijk ook. Hij krijgt bloemen. “Met de schilderingen heb ik Scheveningen naar Escamp gebracht,” vertelt Cor. “Ik heb er een paar weken aan gewerkt. Dat was erg leuk, ik heb veel vrienden gemaakt. De mensen hier zijn echt gezellig. Zelf hou ik van rustige schilderijen, maar in onderling overleg met de mensen heb ik er soms extra dingen aan toegevoegd.”

Vrouw in dracht

Een van die extraatjes is een vrouw in Scheveningse dracht voor het reuzenrad bij de Pier, op de 4e verdieping. Daar had Gerda om gevraagd. “Mijn roots liggen daar, ik heb er tot mijn 15e gewoond,” vertelt ze. “Mijn vader was visser en die is na de oorlog op een mijn gevaren. Toen bleef mijn moeder met ons kinderen achter. Zij droeg ook dracht. Toen het schilderij bijna klaar was, heb ik Cor gevraagd of hij er een vrouw in dracht met een kindje bij wilde maken. En dat vond hij prima. Als ik nu de lift uitkom, kijk ik er recht tegenaan. Heerlijk! Ik ben er heel blij mee. Het is een goede oplossing. Iedereen zette van alles in de gangen en dat werd een rommeltje. Dit is rustiger.”

Duinen, zee en bootjes

Op de 2e verdieping wil Thea wel even met Cor bij het zeezicht op de foto. “Cor had duinen en zee geschilderd. Dat vond ik mooi, maar ik wilde er graag een paar bootjes bij. Het is mooi. Nou ja, ik kan niet zeggen dat het níét mooi is, want de schilder staat erbij, haha! Nee, serieus, ik vind het mooi. Ik vond het heel jammer dat we alles uit de gang weg moesten halen. Echt jammer. Maar dit is ook leuk.” Cor heeft eerst aan de bewoners voorbeelden laten zien. Daar kwamen soms wat opmerkingen op waar Cor goed naar heeft geluisterd. “Alles is in goed onderling overleg gebeurd,” vertelt Cor. En zoals Edwin, de consulent sociaal beheer van Staedion, tijdens de onthulling zegt: “Zo is er uit iets vervelends iets moois voortgekomen.”