Mijn Thuis-prijswinnaars: het keukenblok was zeer welkom!

De Surinaams-Javaanse woongroep Bangun Trisno – dat Veel Liefde betekent – telt 24 woningen waar 29 ouderen wonen. Ze hebben het geluk dat ze ook een prachtige gemeenschappelijke ruimte hebben, waar ze allerlei activiteiten organiseren. Een daarvan is uitgebreid koken. Louis is de voormalige secretaris van het bestuur van de woongroep. Hij legt uit: “In onze woongroep zijn een paar dames die regelmatig koken voor onze groep, en soms ook voor meer mensen, bijvoorbeeld familie. Uitgebreide maaltijden met traditionele Javaanse gerechten, zoals soto, dat is kippensoep, en peje, krokante chips van rijstmeel met pinda’s en kokos. Dan beginnen ze ’s ochtends vroeg al met koken en het is altijd heel lekker.”

Een grap

De woongroep betrok de woningen in 1997. Uit dat jaar was ook het keukenblok. Het was versleten, en met één spoelbak was het lastig werken voor de kokkinnen. Louis vertelt: “We kregen de bewonersconsulent van Staedion op bezoek en die zei: er komt een prijsvraag. Waarom zouden jullie niet meedoen? Toen heb ik een dubbele spoelbak aangevraagd. Later kreeg ik een telefoontje: we hadden gewonnen en er zou een heel nieuw keukenblok komen. Ik schrok ervan! Ik had helemaal niks verwacht. Eerst dacht ik dat het een grap was, maar het was echt!”

Pannenset

In de keuken staat een blinkend aanrecht met kasten ernaast en erboven en een inductiekookplaat. Op het rek erachter staan nog oude aluminium pannen. “Die konden we niet meer gebruiken op inductie,” vertelt Paul, de voorzitter van het bestuur. “Daarom hebben we er ook een pannenset bij gekregen. Heel fijn.” Eten is belangrijk voor de woongroep: “Als iemand niet kan komen, brengen we de maaltijd aan de deur. We slaan niemand over.”

1000ste dag

Ook bij herdenkingen speelt koken een grote rol. Louis vertelt: “Als iemand overleden is, wordt de dode op verschillende momenten herdacht. De laatste keer gebeurt dat op de 1000ste dag na het overlijden. Dan komen we met de nabestaanden en vrienden van de overledene bij elkaar. Voor het eten bidden we, en daarna gaan we in kleermakerszit op kleden op de vloer zitten om te eten. Dan leggen we folie neer en daarop komt dan bijvoorbeeld rijst met groente en kip, en seroendeng, geroosterde kokos.”

Gezellige muziek

In de gemeenschappelijke ruimte gebeurt nog veel meer, zegt Louis. “We draaien film en er is computerles voor wie dat wil.” Dan wijst hij naar Paul: “Hij is onze huismuzikant.” Paul knikt. “Ik speel vaak als we hier een feestje hebben. Dat is altijd gezellig. De buren hebben er geen last van, ze vinden het zelfs wel gezellig, onze muziek. Op zo’n avond wordt er ook flink gedanst. Voor die dansavonden hebben we een aanbouw gemaakt aan de gemeenschappelijke kamer. Dan zijn hier soms wel 40 mensen. Dat is altijd heel leuk.”