Het Moerbeiplein: van berucht naar beroemd

Op de deuren en ramen langs het Moerbeiplein zijn begin oktober al lachende pompoenen geplakt. Want het zit er weer aan te komen: Halloween op het plein! Daar is Raki 5 jaar geleden voorzichtig mee begonnen en het uitgegroeid tot een grandioos feest, met een tent, een DJ en grote verkleedpartijen. Ook het levend ganzenbord, het landenhockey, het kerstfeest en alle andere dingen die de activiteitencommissie organiseert, zijn een groot succes. De pleinbewoners zijn er heel blij mee.

Kwajongensstreken

Raki is 37 jaar en woont nu met zijn vrouw en vijf jonge kinderen aan het Moerbeiplein. Hij kwam er wonen toen hij 1 jaar was. En hij steekt het niet onder stoelen of banken: “Vroeger had dit plein een slechte naam. En eigenlijk was ik daar zelf een onderdeel van. Tot ergens op de middelbare school deed ik mee met de kwajongensstreken. Het plein ligt een beetje verstopt in de Vruchtenbuurt, een middenklasse-buurt, maar het had aantrekkingskracht voor allerlei groepen. Er waren veel problemen. De mensen hebben het niet breed en het is een kwetsbare omgeving.” 

Geen camerabewaking meer nodig

Jarenlang was het plein berucht, zeker in de kersttijd, zegt Raki. “De kerstbomenjacht was hier fel en de pallets lagen tot aan het dak zo hoog. We knokten met het Notenplein en zo. Dat is helemaal veranderd. De reputatie van het Moerbeiplein kleeft nog aan ons, maar die is niet meer terecht.” Hij geeft als voorbeeld: “Voorheen was er met de jaarwisseling doorlopend camerabewaking. Maar omdat we als bewoners hebben bewezen dat we het nu totaal anders doen, is dat afgeschaft. Natuurlijk is dat niet vanzelf gegaan.”

Strijdvaardig

Raki heeft zich jarenlang ingezet voor de leefbaarheid. “Aan de problemen werd niks aan gedaan, of op de verkeerde manier. Het werd alleen maar erger. Ik wilde dat anders voor mijn kinderen. Daarom heb ik contact gezocht met instanties, met de wijkagent, de bewonersconsulent van Staedion en het stadsdeelkantoor. Ik wilde dat ze ingrepen, dat ze ons gingen helpen. Ik ben heel strijdvaardig en weet de weg. En ik liet me niet wegsturen. Na een paar jaar werd het eindelijk opgepikt en veranderde er iets. We kregen hulp, er werd ingegrepen. De bewoners voelden zich gesteund, dat is heel belangrijk. En nu gaat het heel goed.”

Samenwerken met de bewoners

Dat het Moerbeiplein zo is veranderd, ontgaat ook de gemeente niet. “Het plein is inmiddels het voorbeeld van het stadsdeel,” zegt Raki trots. “Ze komen op bezoek om te horen wat er is gebeurd. En in juli heb ik bij de Stadsmariniers in Rotterdam verteld hoe het hier is gegaan. Daar wilden ze van leren. Waar het op neerkomt: luister naar de bewoners! Instanties en beleidsmakers staan aan de andere kant, ze blijven op afstand. Maar je hebt de bewoners nodig om meer leefbaarheid, veiligheid en contact te krijgen. Je moet samenwerken, dat is alles. Leefbaarheid koop je niet. Je kunt er miljoenen in pompen, maar dat is zinloos als je niet met de bewoners samenwerkt.” 

Mensen die opbloeien

Raki heeft zijn bordje vol met zijn gezin en zijn werk. Daarom heeft hij het stokje overgedragen aan andere pleinbewoners. “We hebben een activiteitencommissie met drie buren: Ingrid, Rousnie en Nancy. Zij organiseren van alles.” Ze komen allemaal naar buiten voor de foto. Nancy lacht: “Wij organiseren wel dingen, maar we kunnen Raki niet missen hoor! Gelukkig kunnen we altijd met vragen bij hem terecht.” 
Raki kijkt blij. “Ik krijg er energie van als mensen opbloeien. Wat hier gebeurd is, is prachtig. Dat is heel aanstekelijk. En de reacties van de bewoners zijn ongekend. Fantastisch!”