Een lockmachine voor Sarah

Naailes, kunstklas, schilderen, voor kinderen organiseert Sarah Duit van alles in de Kunstkelder aan Catharinaland in Mariahoeve. Wat ze miste, was een lockmachine. Maar ze had nooit gedacht dat ze er echt een zou krijgen. Met ontroering vertelt ze hoe dat ging.

Het is vrijdagavond en Sarah is de lockmachine aan het inrijgen. Het is een machine waarmee je in één keer stof knipt en naden afwerkt. Sarah moet zich goed concentreren, want ze heeft die machine nog maar net. Leerling Joanne van 10 jaar wacht geduldig tot ze verder kan aan haar rokje. Ze vertelt: “Ik krijg elke vrijdag les van Sarah. Dat is hartstikke leuk. Ik vind het heel leuk om zelf iets te maken. En met Sarah is het ook altijd heel gezellig. Op woensdag kom ik ook altijd naar de kunstklas van Sarah. Toen heb ik gevraagd of ik op naailes kon, en dit is mijn 3e les.” Het inrijgen is gelukt en Sarah maakt plaats voor Joanne, die zich over de lockmachine buigt. “Nu in één keer doorstikken. Goed het pedaal indrukken. Dan kun je later ook goed autorijden,” grapt Sarah.

Kunstclub en naailes

Al jaren is Sarah actief in Mariahoeve. “Een paar keer per week mag ik de Kunstkelder gebruiken voor naailessen en kunstlessen, als er geen bewonerscommissie vergadert. Ooit had ik zelf een atelier, maar dat was antikraak en daar moest ik uit. Toen heb ik een tijd thuisgewerkt. Sinds vorige zomer mag ik hier de kunstclub geven en nu ook naailes. Ik doe ook al heel lang mee aan buurtprojecten. Kinderen schminken en zo. Vorig jaar heb ik ook meegedaan met Kleurrijk Mariahoeve om bewoners te verbinden met kunst.”

Vlaggen en ballonnen

Op 29 april was het Wereldwensdag, de dag waarop Staedion kleine wensen vroeg aan bewoners die mooie dingen doen voor hun wijk. Bewonersconsulent Astrid van Staedion had Sarah gepolst, omdat ze zich al zo lang inzet voor kinderen in Mariahoeve. “Ik zei dat ik een lockmachine goed kon gebruiken, maar ik besefte niet dat het een serieuze vraag was. Toen Astrid me belde om een afspraak te maken, schrok ik, want ik dacht: ze komt vertellen dat ik de ruimte kwijtraak. Op 14 juni zou ze langskomen. Maar toen ik hier aankwam, hingen er vlaggen en ballonnen, en kreeg ik de machine. Ik was helemaal overrompeld.” Sarah moet even slikken. “Ik mocht doorgaan en kreeg ook nog een lockmachine! Ongelofelijk. Ik schiet weer vol als ik eraan terugdenk. Echt fantastisch.”

Net toveren

Ineens roept Joanne verschrikt: “Ik heb een fout gemaakt!” Sarah reageert heel koeltjes: “Ik geloof niet in fouten. Eens kijken, wat heb je gedaan?” Ze pakt het rokje aan van Joanne en zegt: “O, ik zie het al, er is een stuk af. Nou ja, dat zetten we er toch gewoon weer aan? Het is eigenlijk net toveren. Zo, dit moet hieraan. Nu eerst goed kijken of het er netjes onder ligt. Oké, toe maar.”

Kinderen zijn eerlijk

Sarah gaf al eerder naailes, tot ze een lastige periode meemaakte. “Nu gaat het weer goed en ben ik er opnieuw mee begonnen. Ik miste het heel erg. En ik werk graag met kinderen, die zijn heel eerlijk. Heel puur.” Grote groepen ziet ze niet zitten. “Dat is te veel verantwoordelijkheid. Zo gaat het perfect. Ik wil graag een inspiratiebron zijn voor anderen en laten zien dat het kan, dat je samen mooie dingen kunt maken. Ik wil de wereld een beetje beter maken. Het is heel fijn dat Staedion de materialen daarvoor beschikbaar stelt. En met de lockmachine kan nog veel meer dan met een naaimachine, dus daar ben ik dolgelukkig mee!”