Bara’s en live muziek in de Bakhuizenstraat

In 2021 stond de ontmoetingsruimte van het complex leeg. De bewonersconsulent vroeg de bewoners wie ze de sleutel daarvan zouden toevertrouwen om dingen te organiseren. Ze kozen Irene en meneer Zaandam. Irene legt uit: “Ik wil iets voor deze mensen betekenen. Ze hebben hard gewerkt en ik bezorg ze graag een goede tijd in deze ruimte.” Sinds 2 jaar organiseert ze samen met meneer Zaandam wekelijks activiteiten. “Elke maandag, dinsdag en donderdag zijn de bewoners welkom.”

Mooi opgeknapt

Huismeester Peter de Wit weet dat de ruimte lang niet gebruikt werd. “Het was een rommeltje, maar nu is het mooi opgeknapt. Er is geschilderd en de gordijnen uit 1976 zijn weg. Alleen de verlichting moet nog worden vervangen, want nu hangen er energievreters.” Irene kijkt tevreden rond: “We hebben heel veel opgeruimd en schoongemaakt, en nu is het netjes. De koffie en thee betaalt Staedion. Voor de andere versnaperingen en het eten vragen we een bijdrage van de deelnemers, als ze het kunnen missen.”

Kom dansen!

Wat gebeurt er in de ontmoetingsruimte? Meneer Zaandam: “Maandag komt een groep mensen Hindi en Sanskriet leren. Dat hebben ze zelf gevraagd. Na afloop is er dan koffie. Dinsdag is de hele dag vrije inloop, tot in de avond. Dan kookt Irene en is er live muziek.” Huismeester Peter: “Dat is ongelofelijk gezellig! De mensen zingen mee met de muziek en er wordt vaak gedanst.” Irene lacht: “Meneer Zaandam zegt wel eens: Irene, kom dansen! Maar dan verbrandt mijn eten!” Dat zou zonde zijn, want daar is ze heel druk mee.

Naar de markt

Irene vervolgt: “Op maandag ga ik altijd naar de markt en bereid ik alles voor. Dinsdag begin ik om half 9 met koken, hier in de keuken van de ontmoetingsruimte. Ik kook heel graag. Soms komen er 20 bewoners, maar vaak meer dan 30, en koken is veel werk. Gelukkig helpen een paar vrijwilligers met groenten snijden.” Wat ze klaarmaakt? “Vooral Surinaamse gerechten, want de meeste bezoekers zijn Surinaams-Hindoestaans. Ik maak bara’s, nasi, bami, bakbanaan, ook wel soep. Het ligt aan het budget.” Ze moet wel een keukenprinses zijn, want de dinsdagen zijn een succes. “Het is op mijn pad gekomen. Ik woon hier nu 8 jaar en had nooit gedacht dat ik zoiets zou doen. Maar het is fijn om mensen blij te maken.”

Bewoners halen

Meneer Zaandam is met zijn 92 jaar nog helemaal bij de pinken. “Ik ben de penningmeester en doe de administratie. Ik houd alles goed bij.” En hij doet nog meer: “De meeste bewoners hier zijn 75-plus. Sommigen hebben niet in de gaten dat er een activiteit is. Dan zijn ze de dag kwijt of vergeten de tijd. Die ga ik halen. Voorheen moest ik dan uitleggen wat ik kwam doen, maar nu weten ze als ze me zien: o ja, het is dinsdag, naar beneden! Dat waarderen ze erg.”

Liefde en aandacht

Het blijft niet bij de gezellige dinsdag, want donderdag is er oefendag. Irene: “Dan komen de bewoners kaarten, dammen en sjoelen, of fietsen op de hometrainer, dat soort dingen. Ook weer met koffie en iets lekkers. Niet iedereen doet mee, want ze willen ook graag praten. Ze hebben liefde en aandacht nodig en die krijgen ze hier.”

Trots

Irene is bezorgd om het voortbestaan van de activiteiten. “We doen alles met z’n tweeën, met hulp van een paar vrijwilligers. Maar als ik uitval, komt het stil te liggen. We hebben dus dringend hulp nodig. Mensen die elke week meehelpen en dingen kunnen overnemen als het nodig is. Ik hoop dat er nieuwe bewoners komen die jonger zijn en dit graag willen doen. Of mensen van buiten ons complex. Dus als iemand dit leest, wees welkom!” Huismeester Peter knikt. “Ik ben hartstikke trots op Irene en meneer Zaandam. Het is belangrijk voor de bewoners dat zij dit doen. Zij zijn een voorbeeld!”